20 lipca niedziela

20.00 Godki, koło stawu za wsią

Nurt. Spektakl z różnych źródeł – pokaz plenerowy Neli i Daniela Brzezińskich, STOWARZYSZENIA PRAKTYKÓW KULTURY (Warszawa) i dzieci z podwarszawskiego ośrodka uchodźców. Po pokazie, w ośrodku Węgajty rozmowa z zespołem spektaklu Nurt i pokaz przygotowanej przez zespół impresji filmowej poświęconej granicom.

Za górami, za lasami, za dalekimi krajami był sobie król, miał on trzech synów. Życie jego dobiegało końca, więc zachciał wybrać swego następcę. Ponieważ jednak w królestwie panował zwyczaj, że nieżonaci panować nie mogli, król polecił trzem synom wybrać sobie żony, a która z nich najbardziej spodoba się ojcu, ta zostanie królową, a jej mąż – następcą tronu. Nazajutrz, zgodnie z nakazem ojca, synowie postanowili zdać się na ślepy los. Z wysokiej wieży pałacowej wypuścili z łuków strzały w trzy różne strony świata.

Strzała najstarszego syna trafiła na szlacheckie włości, podniosła ją córka szlachcica. Strzała średniego syna trafiła na dwór kupca, poniosła ją córka kupca. A strzała najmłodszego syna leciała, leciała i trafiła na kwieciste łąki, zielone bagna, a podniosła ją…

Kto podniósł strzałę i co dalej się wydarzyło z królewiczem, jego wybranką, gdzie trafił, z kim się zaprzyjaźnił, a z kim musiał walczyć nie na życie, a na śmierć – zobaczycie szanowni Państwo 20 lipca 2014 o godz.20.00 w okolicy wsi Godki.

Spektakl Stowarzyszenia Praktyków Kultury został przygotowany w 2013 roku przez młodych uchodźców z Gruzji, Kirgistanu i Czeczenii mieszkających w ośrodku dla uchodźców w Dębaku oraz w Warszawie w ramach programu Lato w Teatrze, przy wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu prowadzonego przez Instytut Teatralny im. Z. Raszewskiego w Warszawie.

Scenografia i maski – zespół, pod opieką Darka Kunowskiego
Trening szczudlarski i kalari – Jakub Iwański
Muzyka – Natalia Śliwińska
Multimedia – David Sypniewski
Scenariusz i reżyseria – Nela i Daniel Brzezińscy

Stowarzyszenie Praktyków Kultury – działają od 2006 roku. Realizują projekty artystyczne i animacyjne, szukają nowych metod, zapraszają do współpracy instytucje działające w różnych sektorach. Używają kultury i sztuki do prowokowania zmiany społecznej. Zależy im na budowaniu pomostów pomiędzy różnymi środowiskami, przeciwdziałaniu wykluczeniu społecznemu, budowaniu społeczeństwa obywatelskiego. Proponują formy interaktywne, łączące przedsięwzięcia z pogranicza gatunków, używają nowych technologii i cytatów z życia codziennego społeczności, z którymi pracują.